-
1 kul
kul Knecht m; Sklave m; (der) Sterbliche; Diener m Gottes;-e kul köle olmak sich abrackern für; jemandem untertan sein; dienstbeflissen sein;kul yapısı Menschenwerk n
См. также в других словарях:
kul köle olmak — (birine) tam bir doğruluk ve özveri ile bağlanarak bütün isteklerini yerine getirmeye hazır olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kul — is. 1) Tanrı ya göre insan, abd Kul ile Tanrı nın arasına girilmez. 2) tar. Köle Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. Ve beyler yalnız kendi kullarını değil, kullarının evladını da satabilirlerdi. H. E. Adıvar 3) tar. Karavaş… … Çağatay Osmanlı Sözlük
